Historia Przygoda Pasja... Odkrycia i poszukiwania

Pytanie do znawców tematu i nie tylko, wszelkie sugestie i hipotezy mile widziane. Mianowicie chodzi o to czy da radę rozpoznać czy wystrzelona łuska była z naboju ślepego czy ostrego? Chodzi konkretnie o polskie łuski choć nie wiem czy ten parametr ma jakieś znaczenie.

Spotkałem się z nabojami ślepymi, które miały drewniane pociski i po wystrzeleniu nie różniły się niczym od łusek naboi ostrych... a było to przy kręceniu filmu fabularnego dla wizualizacji prawdziwych naboi. Były też ślepe bez pocisku z zaciśniętym rantem łuski w kształcie ostrego szpica pocisku i po odpaleniu końcówka łuski pozostawała poszarpana.
Pozdrawiam.

_________________
m...vel

Tak, właśnie chodzi mi o te z pociskami drewnianymi. Zgodnie z książką panów Zarzyckiego i Gwoździa "Polskie konstrukcje broni strzeleckiej" amunicja ślepa charakteryzowała się jasnoszarym kolorem obwódki spłonki i pociskiem niebieskim dla kb. czerwonym dla km. z tym że dla Hotschkissa wz. 1925 był on w kolorze naturalnego drewna. W moim przypadku pomocny byłby kolor wokół spłonek no ale po tylu latach nie ma co wymagać. Nie ukrywam że mam pewną teorię ale najpierw chciałbym poznać inne może bardziej racjonalne co pozwoli mi się nie ośmieszyć

Kilka wyróżników

- szary kolor lakieru fugi wokół spłonki (ale u Ciebie go nie widać)

- minimalnie mniejsza średnica szyjki łuski (zwykłego pocisku raczej tam nie wciśniesz)

- moletowany pas na obwodzie korpusu łuski, ponieważ zwykle naboje ślepe w przypadku Polski produkowano z wystrzelonych łusek

_________________
W ogóle, bracie, jeżeli nie masz na utrzymaniu rodziny, nie grozi ci głód, nie jesteś Tutsi ani Hutu i te sprawy, to wystarczy, że odpowiesz sobie na jedno zajebiście, ale to zajebiście, ważne pytanie: co lubię w życiu robić. A potem zacznij to robić.

Co do moletowania to żadna z nich nie ma. No a o minimalnej szyjce łuski nawet nie pomyślałem, dzięki. Moja teoria była związana z ciśnieniem gazów prochowych podczas strzału. Różnica ładunku była duża. W amunicji ostrej wahała się w granicach 3g, zaś w ślepej zaledwie 1,2g przez co ciśnienie było dosyć niskie co z kolei wpływało na odkształcenie się miseczki spłonki na iglicy. Wszystkie polskie łuski znalezione ostatnio miały taką właśnie "wgnieconą" spłonkę jak niektóre zbijane ręcznie pojawiające się na aukcjach zaś łuski "frontowe" mają miseczki idealnie płaskie z bardzo wyraźnym śladem po iglicy.Dla zobrazowania przykład; trzy łuski od lewej polskie wg. mnie z amunicji ślepej dwie kolejne z ostrej ( nie polskie). Co wy na to?

A może po prostu czółko zamka było bardziej "wyklepane", lata używania i może coś takiego wychodzi , a może jedne z broni automatycznej a inne nie. To też tylko teoria.
Swoją drogą ciekawe.
Pozdrawiam.

_________________
SS

No w końcu udało mi się zdobyć pocisk od Mauzera (5 lat łażenia i ani jednego na stanie ). I tak jak Jaro podpowiedział do żadnej z polskich łusek pocisku nie dało się wcisnąć. Do tych dwóch z prawej wszedł dosyć gładko. Tak więc wygląda na to że chodziliśmy po przedwojennym placu ćwiczeń. Chyba że na froncie też miały one jakieś zastosowanie?